ورق فولادی گالوانیزه چیست؟

صفحه فولادی زغالی نوعی صفحه فولادی است که با لایه‌ای از روی روی سطح آن پوشانده شده است. در مهندسی دیوار پرده‌ای، به آن صفحه تعبیه‌شده گالوانیزه دیوار پرده‌ای نیز گفته می‌شود که هدف آن تثبیت پیش‌تعبیه‌شده است. این صفحه به صفحات فولادی گالوانیزه گرم و گالوانیزه سرد طبقه‌بندی می‌شود و جنس آن معمولاً Q235B است. گالوانیزه کردن یک روش محافظت در برابر خوردگی اقتصادی و مؤثر است که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد و تقریباً نیمی از تولید روی جهان برای این فرآیند استفاده می‌شود. مزایای اصلی ورق‌های فولادی گالوانیزه شامل مقاومت عالی در برابر خوردگی، رنگ‌پذیری، خواص تزئینی و شکل‌پذیری خوب است.

صفح فولادی زینک‌بندی شده عموماً بر اساس روش‌های تولید و فرآوری به صفحات فولادی گالوانیزه گرم (که در حال حاضر عمدتاً با استفاده از فرآیندهای گالوانیزه پیوسته تولید می‌شوند)، صفحات فولادی گالوانیزه آلیاژی (با پوشش آلیاژ روی-آهن)، ورق‌های فولادی الکتروگالوانیزه (با قابلیت پردازش خوب)، ورق‌های فولادی گالوانیزه یک طرفه و دو طرفه دیفرانسیلی، ورق‌های فولادی گالوانیزه آلیاژی و کامپوزیتی طبقه‌بندی می‌شوند. در حال حاضر، رایج‌ترین نوع مورد استفاده، ورق فولادی گالوانیزه گرم است که در درجه اول در پروژه‌های نصب دیوار پرده‌ای نیز استفاده می‌شود. اگرچه ورق فولادی گالوانیزه هزینه بالاتری نسبت به ورق فولادی گالوانیزه سرد دارد، اما به دلیل تفاوت در فرآیندهای تولید، عملکرد بهتری، به ویژه از نظر عمر مفید، ارائه می‌دهد و کیفیت مهندسی بالاتری را تضمین می‌کند.

گالوانیزه به طور موثری از خوردگی فولاد جلوگیری کرده و عمر مفید آن را افزایش می‌دهد. ضخامت پوشش روی روشی رایج برای نشان دادن ضخامت لایه روی روی ورق‌های فولادی گالوانیزه است. گالوانیزه گرم به طور قابل توجهی روی بیشتری نسبت به گالوانیزه سرد رسوب می‌دهد و در نتیجه مقاومت در برابر خوردگی بالاتری دارد. الزامات کیفیت برای ورق‌های فولادی گالوانیزه درجه بالا شامل مشخصات و ابعاد، وضعیت سطح، ضخامت پوشش روی، ترکیب شیمیایی، شکل ورق، خواص مکانیکی و بسته‌بندی است. برای اطلاع از استانداردهای ملی ورق‌های فولادی گالوانیزه، به استاندارد ملی جدید GB/T 2518-2008 برای ورق‌های گالوانیزه مراجعه کنید. الزامات مربوط به ترکیب شیمیایی ماده پایه ورق‌های گالوانیزه در هر کشور متفاوت است. استانداردهای ملی معمولاً محتوای کربن، منگنز، فسفر، گوگرد و سیلیکون را آزمایش می‌کنند.